Dystopic Poetry Across Three Cultures

In this poetic effort, I have expressed the same ideas and images in three different languages - English, Arabic, and Hebrew.

The poem paints a vivid picture of a dystopian world where the noise of the masses, the roar of flying vehicles, and the beats of modern rock music are constant. The streets are filled with vendors selling their wares, while the cries of suffering rise from the victims of rape gangs.

The ruling council makes decisions remotely, and the youth reside in suburban havens, with automated guards patrolling the area. Yet, in this world, big money still rules, and the world remains a game that never ends.

Join us on this journey as we explore the power of language and poetry in conveying a dire warning that transcends cultures and unites us all.

 

 

A Game That Never Ends

بالشوارع، يتوسع صوت الجماهير المتواصل،
وتزأر محركات المركبات الطائرة، بتبخر وقودها؛
تملأ نبضات الموسيقى الصخرية الحديثة المكان،
فيما تنبعث الأصوات من جدران الملاهي المزدحمة.

الباعة يصرخون شعاراتهم ويبيعون الكريل،
وأطعمة مجهولة على عربات لا تكاد تفي بالغرض؛
تتعاظم صرخات المعاناة من زقاق قريب،
فيما تفترس عصابات الاغتصاب ضحاياها بدون مفاجأة.

يتخذ مجلس التجمع قراراته عن بعد،
ويحدد مصير الكثيرين بلا انتقاد؛
منعزلين عن الحياة وخلف حوائط الصور ثلاثية الأبعاد.

نجوم الحواس تسجل مغامراتهم العظيمة،
من خلال يد شبكة الاتصالات العالمية؛
إلى عقول الملايين بلا حياة،
تعمل خطط الأعمال كالنحل داخل الخلايا.

تنطلق المكوكات وتهبط وفقًا للجدول المحدد،
إلى المستعمرات والمنتجعات، محصورة فيها؛
في ملاذات الضواحي، يقيم المجتهدون الشباب،
فيما يتجول الحراس الآليون ويخمدون الأمور.

حكم المال الكبير، يظل العالم كما هو،
عرضًا مستمرًا في كل بلد، لعبة لا تنتهي.

ברחובות, צועק רעש המונים מתרחב,
ומנועי המטוסים מזמזמים, דלקם מתאפס;
הקצבים של המוסיקה הרוק המודרנית ממלאים את המקום,
והצלילים יוצאים מקירות המועדונים המצויה בהם הצפיפות.

הסוחרים צועקים את הקריאות שלהם ומוכרים קריל,
ומזון לא ידוע על עגלות שכמעט לא מספיקות;
הצעקות של הכאב מתגברות מצמת הקרוב,
כפי שארגוני האונס מטרפים את קורבנותיהם, בלי הפתעה.

מועצת הכנסת תופעל את ההחלטות מרחוק,
ותקבע את המשך חיים של הרבים ללא ויכוח;
מבודדים מהחיים ומאחורי קירות התמונות התלת-מימדיות.

כוכבי החושים רושמים את ההרפתקאות הגדולות שלהם,
באמצעות יד הרשת הגלובלית לתקשורת;
לתוך נפשות מיליונים שאין להם חיים,
תוכניות עסקיות פועלות כמו דבורים בתאים.

המעבורות מתאפשרות ונחתות לפי הלוח המפורט,
למושבות ולמקומות נופש, שם הן מוגבלות;
במעונות פרבריים, הנוער המתאמן מתגורר,
בזמן שהמשמרות האוטומטיות עוברות סיור ומכב

In the streets, the clamor of the crowds expands,
And the aircraft engines rumble as their fuel depletes;
The beats of modern rock music fill the space,
As sounds emanate from the walls of the crowded clubs.

Vendors shout their slogans and sell krill,
And unknown foods on carts that barely suffice;
The cries of pain grow louder from a nearby alley,
As rape gangs prey on their victims, without surprise.

The council gathering operates its decisions remotely,
And determines the continuation of life for many without dispute;
Isolated from life and behind the walls of holograms.

Sensory stars record their great adventures,
Through the hand of the global communications network;
Into the minds of millions without life,
Business plans operate like bees inside cells.

Shuttles take off and land according to the detailed schedule,
To settlements and vacation spots, where they are limited;
In suburban hostels, the trained youth reside,
While automated guards patrol and suppress.

The rule of big money, the world remains as it is,
A continuous show in every country, a game that never ends.

 

 

Information

Pragmatic Journey is Richard (rich) Wermske's life of recovery; a spiritual journey inspired by Buddhism, a career in technology and management with linux, digital security, bpm, and paralegal stuff; augmented with gaming, literature, philosophy, art and music; and compassionate kinship with all things living -- especially cats; and people with whom I share no common language.